امروزه رب گوجه ایرانی با برند های مختلفی در بازار موجود می باشند. حالا سوال پیش می آید که چرا هر کدام از نظر کیفیت و خوش رنگ و بو بودن با یکدیگر فرق می کنند؟ چون شرکت های مختلفی تولید کننده آنها می باشند و طرز تولید باهم فرق می کند. اما فروشنده های رب خانگی برای فروش، باید توجه کنند که رب با کیفیت و تمیزی را در اختیار مشتریان قرار دهند.
کامل ترین روش تهیه رُب گوجه فرنگی
برای خیلی ها سوال پیش می آید که برای تهیه رب گوجه فرنگی سنتی با کیفیت و خوب باید چگونه عمل کنیم؟
کاملا واضح است که رب خانگی هیچ مواد افزودنی و رنگ غیر مصنوعی داخلش ریخته نمی شود و همین بزرگترین امتیاز آن به شمار می رود. اما روش پخت به این صورت می باشد که اول گوجه فرنگی را خوب می شوییم بعد از خشک کردن آنرا با چاقو چهار قاچ می کنیم و در ظرفی بزرگ می ریزیم. نکته ای که باید توجه کنیم این است که یکی دو روز اگر بماند بهتر رنگ می دهد.
بعد از دو روز آنها را با دست قشنگ له می کنیم و سپس از آبکش رد کرده تا تفاله و آب آن جدا شود بعد تمام این مراحل داخل دیگ ریخته و با شعله کم می گذاریم تا بپزد.
وقتی سرد شد داخل ظرف شیشه ای می ریزیم و رویش کمی روغن ریخته و بعد درش را محکم بسته تا هوا داخل آن نرود و کپک نزند. رب گوجه فرنگی سالم نباید رنگش تیره باشد و قرمزی رب نشان دهنده کیفیت بالای آن است.
توزیع کنندگان رب گوجه ایرانی
رب گوجه ایرانی بعد از تولید در کارخانه در اندازه و حجم های مختلف یا به صورت قوطی و یا شیشه ایی بسته بندی شده و روانه بازار می گردند. توزیع کنندگان آنها را از کارخانه به سایر نقاط کشور ازسال می کنند یا به صورت اینترنتی سفارش می گیرند.
در شهر های مختلف نمایندگی های وجود دارد که شماره تماس خود را در سایت ها قرار داده اند تا مشتریان راحت با آنها تماس گرفته و خرید نمایند. کسی که قصد خرید دارد باید توجه داشته باشد رب بی نام و نشان خریداری نکند و به تاریخ تولید و انقضا توجه زیادی کند.
رب های مرغوب را به کشور های خارجی ارسال می کنند و مخصوص هم هستند رب هایی که صادر می شوند اسپتیک نام دارند مدت ماندگاری بالایی دارد و مصرف داخلی ندارد.
کسانی که پر مصرف هستند بیشتر رب را به صورت عمده می گیرند تا به سودشان تمام شود، چون رب قوطی زود تمام می شود.
دیدگاه شما با موفقیت ثبت شد.